Routeburn Track
8 januari 2018
Vanochtend rond half 8 wakker geworden, omdat mij kamergenootjes vertrokken. Daarna ben ik gaan douche, ontbijten en dr laatste spullen pak voor de wandeltocht. Alles wat ik denk nodig te hebben in mijn rugzak gepropt. Hopelijk vergeet ik niks. Om 11 uur word ik opgehaald door het transfer bedrijf dat mij naar de start van de Routeburn Track brengt.
Ik werd netjes op tijd opgehaald door een ouder echtpaar. Het duurde ongeveer anderhalf uur voordat ik bij het begin van de Track was. Maar wat een geweldig mooie omgeving is het hier. Dit beloofd wat voor de tocht. En het weer is echt super mooi. Rond kwart over 12 waren we bij het begin punt. Ik ben meteen begonnen met lopen. Na een half uurtje ben ik ergens gaan zitten om te lunchen. Het eerste gedeelte is relatief makkelijk. Je stijgt maar een klein beetje. Je loopt langs een riviertje tot aan het begin van de waterval. Na 2 uurtje lopen kom ik aan bij de Routeburn Flats hut. Maar dit is niet degene waar ik in overnacht. Wel is het uitzicht hier adembenemend. Je kijkt over een vlakte et hoog gras waar een klein stroompje doorheen kronkels. Op de achtergrond hoge bergen met allen kleuren groen en helemaal op de top nog een beetje sneeuw. En dan natuurlijk de mooie blauwe lucht . Daarna ga ik verder met het tweede gedeelte en die begint al meteen met een flinke klim. Dit gaat eigenlijk helemaal door tot aan de hut waar ik verblijft, zo'n anderhalf uur. Ik kom rond kwart over 3 aan bij de Routeburn Falls hut. Waar ik meteen een bed uit moet kiezen. Opzich ziet het er netjes uit, wel heel basic. Na even gelezen te hebben in het zonnetje met een belachelijk mooi uitzicht. Hoor ik dat je met een korte wandeling bij de Routeburn Falls kunt komen. Meteen maar even kijken dus. Even een flinke klim naar beneden, maar dan sta je pal voor de waterval. Even lekker met mijn voetjes in het water gezeten. Al is het water wel steenkoud.
Om 18:00 mijn mooie waterkoker op het gasfornuis geplaatst om lekker te gaan koken :-) Vanavond word het nasi goreng uit een zakkie. Kreeg al meteen aanspraak over de waterkoker. Ze vonden het een geweldig ding. En hij werkt ook nog goed. Het water was snel gekookt, daarna moest ik het water in het zakje doen met de nasi. 10 minuten laten intrekken en klaar is het. En om eerlijk te zijn was het prima te eten.
Om een uur of 9/ half 10 ging iedereen al naar bed. Dus ik ook maar. Na redelijk geslapen te hebben werd ik om 6:15 wakker van de eerste mensen die opstonden, dus ook maar besloten om op te staan. Eerst mijn rugzak ingepakt en mijn ontbijtje gemaakt. Rond half 8 ben ik begonnen met het tweede deel van de wandeltocht.
Het begon met een flinke klim richting Harris Saddle wat ongeveer 2 uur in beslag nam. Met een mooi uitzicht over de Routeburn Valley met besneeuwde toppen en riviertje en watervallen. Het laatste stuk liep je langs Lake Harris wat er mooi was. Het weer is ook prima. Het zonnetje schijnt nog er is namelijk bewolking voorspelt. Bij Harris Saddle kun je een side walk doen van 1 tot 2 uur naar het hoogste punt. Ik ben bijna tot het hoogste punt gekomen. Maar het werd steeds stijler en onbegaanbaarder. Dus maar besloten om terug te keren naar Harris Saddle om daar te lunchen. Na de lunch verder gegaan met de wandeling richting Lake Mackenzie waar de volgende hut is. Met de besneeuwde toppen aan de overkant en de smalle paadjes langs de berg kronkel het pad door het landschap. Het laatste stuk kronkeld door het bos met een aflopend pad. De bomen en rotsen zitten vol mos. Het lijkt we de droomvlucht van de Efteling zonder de elfjes. Tegen 2 uur kom ik aan bij de hut. Er zijn nog niet zoveel mensen en dat komt goed uit, want er zijn maar een paar stapelbedden. De rest slaapt met 4 of zelfs 10 man naast elkaar. Ik heb gelukkig nog een bed onderop het stapelbed. Tijd om even te relaxen.
Na wat gerust te hebben nog een korte wandeling gemaakt naar de split rock. Daarna begon ook nog de zon te schijnen en heb ik buiten in de zon een boek gelezen. Tegen half 6 werd het kouder en ben ik binnen bij de open haard gaan zitten.
Tegen 6 uur heb ik mijn eten klaar gemaakt, helaas was dit een minder succes dan gisteren. Tegen een uur of 8 kwam de ranger de tickets ophalen en kwam hij vertellen over de hut en de route. Uiteindelijk duurde dat bijna een uur, maar hij vertelde het op zo'n hilarische manier dat dat helemaal niet uitmaakte. Daarna was het alweer tijd op je klaar te maken voor het naar bed gaan, omdat het bijna donker is.
Om half 7 werd ik wakker, helaas met regen zoals de ranger had voorspelt. Of het nu regent of niet er moet gelopen worden. Dus heb mijn spullen gepakt en ben ontbijt gaan maken. Helaas regende het om half 8 nog steeds tot ik vertrok voor het laatste deel van de Track. De bergen waren gehuld in de mist en niet zichtbaar. Halverwege kwam ik langs de Earland Falls de hoogste waterval van de route, 174 meter. Tegen 10 uur kwam ik aan bij de Howden hut. Daar heb ik even wat gegeten en ben ik doorgelopen naar Key Summit. Dit is een side walk. Helaas is er geen uitzicht door het slechte weer. Om kwart over 12 ben ik al bij het eindpunt van de Track. Wat een ervaring, gelukkig de eerste 2 dagen goed weer ( vandaag minder, maar regen is hier heel normaal ) Helaas moet ik wel 3 uur wachten tot de bus komt....
Om kwart voor 2 kwam er een busje van dezelfde maatschappij waar ook 2 dames van de wandeling mee naar Te Anau gingen. Daar heb ik aan gevraagd of ik mee kon rijden. En gelukkig was dit geen probleem. En dat was een hele goede beslissing, want in Divide het eindpunt van de Track was het droog, maar guur en fris en er was helemaal niks te doen. Terwijl dat het in Te Anau tegen de 30 graden was, zonnig en het busbedrijf zat tegenover het meer. Ik moest daar tot 17:00 wachten. Dus heb mijn bikini aangetrokken en heb bij het meer gelegen. Beetje aan mijn kleurtje werken :-) en vooral opwarmen van de ochtend.
Tegen 8 uur was ik in het hostel en kreeg dezelfde kamer toegewezen als 3 nachten geleden. Ben meteen gaan douche. Daarna de stad in boodschappen doen en wat eten.
Ik werd netjes op tijd opgehaald door een ouder echtpaar. Het duurde ongeveer anderhalf uur voordat ik bij het begin van de Track was. Maar wat een geweldig mooie omgeving is het hier. Dit beloofd wat voor de tocht. En het weer is echt super mooi. Rond kwart over 12 waren we bij het begin punt. Ik ben meteen begonnen met lopen. Na een half uurtje ben ik ergens gaan zitten om te lunchen. Het eerste gedeelte is relatief makkelijk. Je stijgt maar een klein beetje. Je loopt langs een riviertje tot aan het begin van de waterval. Na 2 uurtje lopen kom ik aan bij de Routeburn Flats hut. Maar dit is niet degene waar ik in overnacht. Wel is het uitzicht hier adembenemend. Je kijkt over een vlakte et hoog gras waar een klein stroompje doorheen kronkels. Op de achtergrond hoge bergen met allen kleuren groen en helemaal op de top nog een beetje sneeuw. En dan natuurlijk de mooie blauwe lucht . Daarna ga ik verder met het tweede gedeelte en die begint al meteen met een flinke klim. Dit gaat eigenlijk helemaal door tot aan de hut waar ik verblijft, zo'n anderhalf uur. Ik kom rond kwart over 3 aan bij de Routeburn Falls hut. Waar ik meteen een bed uit moet kiezen. Opzich ziet het er netjes uit, wel heel basic. Na even gelezen te hebben in het zonnetje met een belachelijk mooi uitzicht. Hoor ik dat je met een korte wandeling bij de Routeburn Falls kunt komen. Meteen maar even kijken dus. Even een flinke klim naar beneden, maar dan sta je pal voor de waterval. Even lekker met mijn voetjes in het water gezeten. Al is het water wel steenkoud.
Om 18:00 mijn mooie waterkoker op het gasfornuis geplaatst om lekker te gaan koken :-) Vanavond word het nasi goreng uit een zakkie. Kreeg al meteen aanspraak over de waterkoker. Ze vonden het een geweldig ding. En hij werkt ook nog goed. Het water was snel gekookt, daarna moest ik het water in het zakje doen met de nasi. 10 minuten laten intrekken en klaar is het. En om eerlijk te zijn was het prima te eten.
Om een uur of 9/ half 10 ging iedereen al naar bed. Dus ik ook maar. Na redelijk geslapen te hebben werd ik om 6:15 wakker van de eerste mensen die opstonden, dus ook maar besloten om op te staan. Eerst mijn rugzak ingepakt en mijn ontbijtje gemaakt. Rond half 8 ben ik begonnen met het tweede deel van de wandeltocht.
Het begon met een flinke klim richting Harris Saddle wat ongeveer 2 uur in beslag nam. Met een mooi uitzicht over de Routeburn Valley met besneeuwde toppen en riviertje en watervallen. Het laatste stuk liep je langs Lake Harris wat er mooi was. Het weer is ook prima. Het zonnetje schijnt nog er is namelijk bewolking voorspelt. Bij Harris Saddle kun je een side walk doen van 1 tot 2 uur naar het hoogste punt. Ik ben bijna tot het hoogste punt gekomen. Maar het werd steeds stijler en onbegaanbaarder. Dus maar besloten om terug te keren naar Harris Saddle om daar te lunchen. Na de lunch verder gegaan met de wandeling richting Lake Mackenzie waar de volgende hut is. Met de besneeuwde toppen aan de overkant en de smalle paadjes langs de berg kronkel het pad door het landschap. Het laatste stuk kronkeld door het bos met een aflopend pad. De bomen en rotsen zitten vol mos. Het lijkt we de droomvlucht van de Efteling zonder de elfjes. Tegen 2 uur kom ik aan bij de hut. Er zijn nog niet zoveel mensen en dat komt goed uit, want er zijn maar een paar stapelbedden. De rest slaapt met 4 of zelfs 10 man naast elkaar. Ik heb gelukkig nog een bed onderop het stapelbed. Tijd om even te relaxen.
Na wat gerust te hebben nog een korte wandeling gemaakt naar de split rock. Daarna begon ook nog de zon te schijnen en heb ik buiten in de zon een boek gelezen. Tegen half 6 werd het kouder en ben ik binnen bij de open haard gaan zitten.
Tegen 6 uur heb ik mijn eten klaar gemaakt, helaas was dit een minder succes dan gisteren. Tegen een uur of 8 kwam de ranger de tickets ophalen en kwam hij vertellen over de hut en de route. Uiteindelijk duurde dat bijna een uur, maar hij vertelde het op zo'n hilarische manier dat dat helemaal niet uitmaakte. Daarna was het alweer tijd op je klaar te maken voor het naar bed gaan, omdat het bijna donker is.
Om half 7 werd ik wakker, helaas met regen zoals de ranger had voorspelt. Of het nu regent of niet er moet gelopen worden. Dus heb mijn spullen gepakt en ben ontbijt gaan maken. Helaas regende het om half 8 nog steeds tot ik vertrok voor het laatste deel van de Track. De bergen waren gehuld in de mist en niet zichtbaar. Halverwege kwam ik langs de Earland Falls de hoogste waterval van de route, 174 meter. Tegen 10 uur kwam ik aan bij de Howden hut. Daar heb ik even wat gegeten en ben ik doorgelopen naar Key Summit. Dit is een side walk. Helaas is er geen uitzicht door het slechte weer. Om kwart over 12 ben ik al bij het eindpunt van de Track. Wat een ervaring, gelukkig de eerste 2 dagen goed weer ( vandaag minder, maar regen is hier heel normaal ) Helaas moet ik wel 3 uur wachten tot de bus komt....
Om kwart voor 2 kwam er een busje van dezelfde maatschappij waar ook 2 dames van de wandeling mee naar Te Anau gingen. Daar heb ik aan gevraagd of ik mee kon rijden. En gelukkig was dit geen probleem. En dat was een hele goede beslissing, want in Divide het eindpunt van de Track was het droog, maar guur en fris en er was helemaal niks te doen. Terwijl dat het in Te Anau tegen de 30 graden was, zonnig en het busbedrijf zat tegenover het meer. Ik moest daar tot 17:00 wachten. Dus heb mijn bikini aangetrokken en heb bij het meer gelegen. Beetje aan mijn kleurtje werken :-) en vooral opwarmen van de ochtend.
Tegen 8 uur was ik in het hostel en kreeg dezelfde kamer toegewezen als 3 nachten geleden. Ben meteen gaan douche. Daarna de stad in boodschappen doen en wat eten.
