Te Anau - Doubtful Sound - Christchurch

Vandaag moesten we weer vroeg ons bed uit, om 7 uur werden we door een bus van Go Orange opgehaald om naar Doubtful Sound te gaan voor een excursie. 18 mensen van onze groep gingen mee, 2 andere hadden een andere excursie geboekt. De bus haalde eerst nog meer mensen op en reed toen door naar Pearl Harbour. Daar stapten we op de eerste boot deze voer over Lake Manapouri. Deze tocht duurde ongeveer een uur. We zaten allemaal boven op het dek, wat eigenlijk best wel erg koud en winderig was,
maar ondanks dat het vrij nevelig was, was het een mooie tocht.

Na de boot tocht moesten we weer een bus in voor een rit van 1 uur. Deze ging over een steile bergweg, die gemaakt was voor de krachtcentrale die aan het Lake ligt. Hier zouden we eigenlijk een rondleiding krijgen, maar dit ging niet door i.v.m. werkzaamheden. Tijdens de tocht stopte de bus op een aantal uitzichtpunten. Bij het mooiste punt hadden we helaas pech, want er hing een dikke laag mist. Na een uurtje rijden kwamen bij de tweede boot waarmee we rond gingen varen door Doubtful Sound.

De tocht begon erg mooi. Met mooie fjorden die deels in de mist lagen. De vaart zou ongeveer 2 en een half uur gaan duren. In het begin was het door de mist een beetje vochtig, maar heel langzaam aan werd het toch steeds iets helderder. De eerste mededeling die we kregen aan boord was dat het koffie en thee apparaat niet werkten. Dit was opgelost met een grote jerrycan met heet water en oploskoffie en thee zakjes, geen probleem dus.
Daarna kregen we de melding dat het omroepsysteem niet meer werkten. Dus de uitleg over de omgeving werd beperkt, maar we konden gewoon vragen stellen en kregen af en toe een korte persoonlijke uitleg. Rond half 12 kwamen we bijna op het verste punt van de route, toen de boot opeens bij een waterval rondjes ging varen. Dat was even leuk, maar toen bleek het besturingssysteem vast te zitten. Dus hij bleef rondjes varen en rondjes en rondjes. Uiteindelijk na 2 uur rondjes te hebben gevaren en de kapitein de boel niet gemaakt kreeg. Konden wij overstappen om een andere, grotere boot. Vooral de Japanners op die boot vonden dit erg interessant en stonden volop klaar met hun camera's. En we kregen te horen dat we waarchijnlijk op het nieuws kwamen. Dat zegt denk ik meer iets over het aantal interessante nieuws berichten die er in Nieuwe Zeeland zijn. Toen we allemaal overgestapt waren ging de tocht eindelijk door. Gelukkig hadden we ons zelf wel een beetje bezig kunnen houden met kaart en muziekspelletjes.

De tocht ging vervolgens langs een kolonie zeerobben en daarna langs een eiland met pinguïns. Toen gingen we de volle zee op, waardoor de boot flink heen en weer ging. Het personeel van de boot heeft nog gezocht naar walvissen, maar helaas.

De tocht ging langzaam aan weer door de fjorden terug naar het beginpunt. We kwamen ook langs onze boot die heel langzaam vooruit aan ht varen was. Hier kwamen we op 4:15 aan, 2 uur later dan gepland. Gelukkig stond er een nieuwe buschauffeur op ons te wachten. De eerste buschauffeuse was achter gebleven op de kapotte boot.

We reden met de bus dezelfde route terug over de berg. We hadden aan de chauffeur gevraagd of hij bij het hoogste punt even wou stoppen voor een foto, omdat het weer nu was opgeklaard. Gelukkig was dit geen probleem en konden we een foto maken van het mooie uitzicht.

Daarna moesten we weer een boot in om terug te varen over het Lake.
Al hadden we het wel een beetje gehad met boten op dat moment. Maar we hadden geen andere optie. De tijd die we op de boot hadden hebben Katrien, Anneleen, Henriette en ik besteed aan het schrijven van een lied voor Christine op het deuntje van Op Een Onbewoond Eiland, want 's avonds moesten we al afscheid nemen van 3 reisgenoten. Die verlaten morgenvroeg de groep. En dit wouden we graag met z'n alle doen.

Om half 7 waren we eindelijk weer terug bij het motel. Christine had inmiddels gehoord wat er was gebeurd en stond ons op te wachten.
Daarna hebben we allemaal even het lied geoefend, terwijl Christien pizza's had besteld. Om half 8 gingen we ongeveer eten im de gezamelijke ruimte. Daarna begon het afscheid. Eerste hebben we nog een groepsfoto gemaakt. Toen begonnen Jos en Renate met een eliminatie ronde na te spelen van expeditie robinson. Wij moesten als groep het lied voor dragen en wie het niet goed deed werd geëlimineerd. Dit waren dus de 3 reisgenoten die gingen vertrekken. Christien vond het lied erg leuk en hield het ook niet droog. Daarna kreeg zij nog een kado en bedankte zij ons alvast voor de leuke tijd. Annie en Gijs die morgen naar hun zoon gaan die hier vorig jaar is komen wonen bedankte ons ook voor de leuke tijd. Het werd een beetje een rare avond. Dus wat kun je dan beter doen dan gaan Weerwolven!! Na twee potjes ging iedereen naar bed. Morgen moeten we weer vroeg op, we hebben een lange reis dag.


Vanochtend om 6 uur opgestaan, om half 7 ontbeten. De laatste keer met Henriette erbij. Om 7 uur moesten we met de bus vertrekken. Toen moesten we dus ook afscheid nemen van Henriette. Die bleef achter bij het motel. Zij gaat de Milford track lopen en blijft nog anderhalve week in Nieuw Zeeland.
Na een uur gereden te hebben met de bus, was het tijd om afscheid te nemen van Annie en Gijs. Hun zoon haalde hun samen met zijn dochters op op een afgesproken plek. Een All You Need Is Love momentje. Echte tranentrekker. Na gedag te hebben gezegd reden we door met de bus.

Om kwart voor 10 kwamen we aan op de bungyjump plek van Nieuw Zeeland, in de buurt van Queenstown. 3 reisgenoten hebben hier gesprongen. Dat was erg gaaf om te zien. Om half 11 reden we weer verder naar de plek waar we gaan lunchen.

Om 12 uur hadden we een korte fotostop op een bergpas. Hier haalde Christine de pizza's van gister uit de bus die nog over waren en die hebben we lekker opgegeten.
Een klein uurtje later hadden we de echte lunch stop, maar de meeste hadden al genoeg aan de pizza's. Maar er was wel een winkel bij met souveniers waren even rond konden snuffelen.

Om 2 uur hadden we een korte foto stop bij Lake Pukaki waar Mount Cook en Mount Tasman goed te zien waren. Dit Lake is 1 van de 3 uit de omgeving waar stroom wordt opgewekt voor een groot deel van Nieuw Zeeland.

De volgende stop was bij Lake Tekapo. Waar een mooi klein kerkje staat, de church of the good shepard. Volgens mij het kerkje met het mooiste uitzicht van de wereld. Daarnaast staat een standbeeld van een Border Collie. Opgedragen aan de honden die in de omgeving worden ingezet voor het drijven van alle schapen.

Om half 5 hadden we in Geraldine een supermarkt stop om inkopen te doen voor het ontbijt. Daarna reden we door naar Christchurch waar we rond 7 uur aankwamen. Christine had voor het grootste deel van de groep een tafel gereserveerd bij een bar in de buurt van het motel.
Ik heb voor de laaste keer nog maar even de lam gegeten, erg lekker. Morgen ga we naar de Thai, dus daar valt weinig Nieuw Zeelands te eten.


Vanochtend vertrokken we met z'n vieren en Christine naar het centrum van Christchurch. Wij hadden een excursie geboekt naar Akaroa, een plaatsje aan de kust anderhalf uur rijden van de stad. We werden met een bus opgehaald bij het museum in Christchurch. We reden door een mooie, heuvellandschap naar de kust. Na een uurtje stopte we in een klein plaatsje voor een sanitaire stop en 15 minuten later de berg op voor een fotostop. Hier had je mooi uitzicht over Akaroa. Rond 10:15 kwamen aan in het stadje. Hier hadden Anneleen en ik tot half 2 de tijd om rond te wandelen.

Eerst hebben we wat rond gewandeld in het stadje en zijn we wat winkels ingeweest. Verder hebben we een oude bibliotheek en het vuurtorentje bezocht. Om 12 uur zijn we gaan luchen, ik heb heerlijke groene mosselen gegeten. Om 13:00 zijn we naar Black Cat gelopen, dit is het bedrijf waar we de cruise mee gaan maken. Om half 2 vertrokt de boot. Eerst voeren we langs de kust, maar al snel werden er Hector dolfijnen gespot. Eerst een groepje van 5 en daarna een groep van 3. Hector dolfijnen zijn een stuk kleinere dan de dolfijnen die wij kennen en zijn alleen in Nieuw Zeeland te vinden. Heel speciaal dus om ze te zien. Het gebied waar we rondvaren is ontstaan door vulkaan uitbarstingen. Hier is langs de kust veel van te zien. Ook kwamen we langs een grot waar we met de boot in konden varen. Daarna vaarden we naar een rotspartij waar een kolonie zeerobben leefde. Er waren er veel te zien op de rotsen en in het water. Na 2 uur vaarden we weer terug over het inmiddels ruw geworden water. Om half 4 kwamen we weer aan in de haven. Onze shuttle bus haalde ons weer op om kwart voor 4 en bracht ons naar ons motel in Christchurch. De buschauffeur zetten ons bij het motel af om half 6.

Om half 8 hadden we met de hele groep afgesproken om samen te gaan eten bij de Thai in de straat van het motel. Alweer de laatste avond in het mooie Nieuw Zeeland.